Катарсіс як праблема карэляцыі чалавека і свету ў беларускай драматургіі канца ХХ–пачатку ХХІ стст.
У артыкуле асэнсоўваюцца маральна-этычныя ідэалы ў творах сучаснай беларускай драматургіі. Аўтар даследуе праблему ў святле катарсісу, вывучае эвалюцыю тэрміна, яго літаратуразнаўчае сэнсавае напаўненне, выяўляе яго сацыякультурную і эстэтычную функцыю. У артыкуле аналізуецца роля катарсічнага пачатку як сродку маральна-этычнага выхавання грамадства ў творах беларускай драматургіі ХХ – пачатку ХХІ стст.